Pinakaayaw ko talaga sa lahat 'yong kaboardmate na nagdadala ng jowa sa bahay. Hindi dahil sa naiinggit ako. Hindi ako naiinggit! Hindi rin dahil sa wala akong madala. Kundi dahil naiilang ako. Ang hirap kayang kumilos kapag may bagong tao sa bahay lalo na at babae at lalung lalo na at jowa pa ng kaboardmate mo.
Hindi ako makapaghubad. Hindi ako makakilos ng magaslaw. Hindi ko magawa ang mga bagay na dapat kong gawin. Lalung lalo na't hindi ako makapanood ng porn at makapagbakels. Charot.
Tanong ko lang, kung ikaw ang babae, bakit mo gugustuhin na pumasok at matulog sa isang bahay na puro kalalakihan? Hindi ka ba nahihiya na baka naiilang sila sa iyo? Hindi mo ba naiisip na sa bawat pagcharge mo ng selpon, pagbukas ng electric fan, pagsipilyo at pagligo, palihim silang nag-iisip na tataas na naman ang bayarin nila sa kuryente at tubig? Hindi kayo housemates sa bahay ni kuya na 2 in 1. Magbayad kayo parehas! Mga punyeta.
Kung ikaw naman si lalaki, hindi mo ba naiisip na hindi lang nagsasalita ang mga kasamahan mo pero ang totoo, naiinis na nila sa iyo. Kasi kung sila nga, may jowa, asawa at kabit, hindi nila dinadala sa bahay bilang respeto sa mga kasamahan, tapos ikaw, ang kapal ng apog mo na gawing motel ang bahay? Naiisip mo ba ang nasa taas ng double deck mo na nagigising sa bawat madaling araw sa dahan-dahan niyong pagkadyot? Pagod na nga sa trabaho, napuyat pa dahil sa jowa na iniyot mo. Minsan ba hindi mo inisip na baka pagnasaan iyan ng mga kasamahan mo? Sa ikli ba naman ng suot niyan, imposibleng hindi sila napapatingin. Hindi lang sila umiimik pero baka pinapagpantasyahan na iyan ng mga kasamahan mo sa isip. Hindi mo ba nanapapansin ang biglaang pagpunta nila sa banyo? Hindi naman umihi o tumae pero nagflush. Ano kaya ginawa?
Kaya naman minsan, pag-uwi ko sa bahay at nadatnan ko sila, doon mismo ako nagbibihis sa harap nila. Huhubarin ang itaas na damit. Ibababa ng kaunti ang pantalon para ipakita ang sex lines o V-line. Kaunting stretching, flexing at pagala-gala hanggang sa mapansin. Tapos dahan-dahan kong huhubarin ang sinturon ko sabay tapon sa higaan. Bago hubarin ang pantalon, kakambyuhin ko muna si Junjun para galit na galit kapag nakita nila. Dejoke lang. Pero kapag di na ako nakapagtimpi, gagawin ko na talaga ito hahahaha. Malay mo, matipuhan din ako.
Kaya isa lang ang pinagdarasal ko, nawa'y huwag kaming maiwan sa bahay na kami lang dalawa. Jusko. Marupok po ako. Patawarin niyo po ako sapagka't hindi ko alam ang aking iniisip. Maharot po kasi si ate gurl. Not my fault bitch.
Walang komento:
Mag-post ng isang Komento